Zaterdag 9 juli
Weer weekend, lekker. De oogjes van alle A’tjes zijn nu open. Het lijkt wel of sommigen je nu al echt aankijken. Zal wel de wens van de gedachte zijn. Ze beginnen al lekker rond te strompelen.
Voor mij het teken om de buitenren in orde te gaan maken. Het is de bedoeling dat deze gelijk grenst aan het huis, zodat de puppy’s straks vanuit hun binnenren via de tuindeuren zo naar hun buiten verblijf kunnen. We hebben het geluk dat de buitenren gedeeltelijk overdekt zal zijn. Zodat ze ook met minder mooi weer naar buiten kunnen.
Ook krijgen ze te maken met verschillende ondergronden plavuizen, vinyl, vloerbedekking, en kranten binnen. En tegels, rietenmat, en gras buiten.
Is wel een hele verbouwing, omdat dit normaal van het vroege voorjaar tot diep in de herfst ons eigen “buiten” verblijf is . En dan straks ook nog het educatie materiaal, oftewel speelgoed. Kijken er naar uit. We zullen vanaf de lounge bank goed uitzicht hebben op het buitenverblijf. We genieten nog steeds met volle teugen. Vandaag de PBR-voeding (puppymelk/Bambix/rijstebloem) in puppy etensbak (lage rand) aangeboden. Eerst met de vinger, en daarna stuk voor stuk zelf lebberen.
Zondag 10 juli
Een zonnige dag. Zowel buiten als binnen Het is toch een heerlijkheid dat te zien, 9 snel groeiende Hovawartjes. En het was afgelopen nacht weer het zwarte reutje die als eerste echt op 4 pootjes door de werpkist heen waggelde.
Gevolgd door een van de blonde teefjes. Vandaag “waggelen” ze allemaal. Ze komen nu zelf de werpkist al uit, dus als wij willen dat ze erin blijven zullen we het schotje moeten plaatsen. Ook vanmiddag hebben ze weer gelebberd. Leuk woord, houden we erin. Nu wat meer, en zo voeren we het langzaam op.
We zijn er nog niet actief mee bezig; met de zindelijkheid trainer. Maar hij staat er wel. En wat zien we gebeuren? Het eerste teefje wat er zelf naar toe is gewaggeld.
Maandag 11 juli
Vanochtend weer vroeg op, de werkweek is weer begonnen. Maar dat maakt de A’tjes niets uit. Het is inmiddels een heel ritueel geworden. Elke ochtend worden de A’tjes één voor één uit de werpkist gehaald Chilli is dan al uit de werpkist, en staat ervoor op haar eerste pup te wachten om gecheckt te worden. Met het kontje in de rechterhand, op zijn/haar ruggetje, om de darmpjes en andere lager gelegen edele delen (ja ook honden hebben edele delen, niet alleen paarden) te masseren.
De blaas wordt dan gelijk geleegd. Het piepen is niet van de lucht, en met het spartelen wordt aardig wat lucht in beweging gezet. Daarna wordt er gewogen. Is dat eenmaal gebeurd dan mogen ze vrij rond kruipen/waggelen. Is dit klaar dan mag Chilli de werpkist weer in en gaat “goed” liggen. Goed betekent zo op je zij gaan liggen dat de puppy’s erbij kunnen. Voordat de helft van de A’tjes aangelegd worden om te drinken, wordt er eerst weer gecheckt; om moe van te worden. Als ze klaar zijn met drinken weer uit de werpkist, en Chilli gaat op haar andere zij liggen om de overige tepels bereikbaar te maken. Ploeg twee ondergaat dezelfde procedure. Zo krijgt iedereen genoeg te eten, en worden de tepels ook nog gelijkmatig belast en leeggedronken. Goed voor de productie, en het voorkomt verstoppingen en/of ontstekingen bij Chilli. Als de voeding afgelopen is wordt de werpkist ontsmet een schoon vetbed neergelegd en de A’tjes er weer in. Het is dan alweer tijd voor het ochtend dutje.
Nu wordt het buitengebied ontdaan van onregelmatigheden (poep en pies) en ontsmet. De laatste dagen is de procedure aangepast, voordat ze de werpkist ingaan eerst nog PBR. Er wordt dan niet alleen gegeten maar ook door de bak gebanjerd. Weer extra schoonmaak beurt. Dat is dus al drie keer in, en dat is alleen al bij de ochtend voeding. Kan niet anders zeggen dat Chilli een goede moeder is. En dit meerdere keren per dag.
We gaan het de komende weken nog druk krijgen.
Dinsdag 12 juli
Een van de A’tjes geeuwt, en we zien tandjes in de bovenkaak. Vlug de anderen bekeken. Ze hebben nu allemaal tandjes, maar alleen in de bovenkaak. Je kunt nu ook goed merken dat de oortjes ook open zijn. Binnen een paar dagen, de oogjes en de oortjes open, ze zijn begonnen te waggelen, en de tandjes komen nu door. En vanmiddag beginnen ze onderling speelgedrag te vertonen. Dat beloofd wat voor de komende weken. Verheug me voor vandaag op de avond maaltijd, dat deel wanneer de PBR voorgeschoteld wordt. Het gros was trouwens bij het wegen vanmorgen rond de 100 gram aangekomen, de anderen zelfs nog meer.
Woensdag 13 juli
Er is veel gebeurd vandaag. Vanochtend bij het wegen waren er 2 A’tjes lichter dan de dag ervoor. Eerst vonden we dit een beetje vreemd, maar na de dag ervoor weer de revue te hebben laten passeren, kwamen we tot de conclusie dat dit wel de twee waren, die de gehele dag in de tweede eetbeurt zaten.
Zij waren ook degene, die daarvoor veel van de PBR hebben gegeten. Ze hebben dat gisteren 3x gehad. Wellicht zaten ze hierna te vol om nog veel te drinken. Daarnaast hebben de andere A’tjes wel hun (v00r ons) normale toename in gewicht gerealiseerd. Ook diegene die ook in de tweede eetbeurt zaten maar niet zoveel PBR gegeten hebben. Weer een leer momentje. De oplossing lijkt ons eenvoudig bij elke maaltijd de eetbeurt wisselen. Of dit werkt weten we morgen.
Vanmiddag werden we gebeld door één van de kleinkinderen. Hij wil graag een van de puppy’s vasthouden. Nu hadden we gezegd dat er voordat er drie weken om waren geen bezoek meer mocht komen. Maar het is je kleinkind en de derde week is toch al haast voorbij, dus net maar doen of het al zo is. Wel Chilli goed in de gaten houden, en het bezoek afbreken als dit nodig mocht zijn. Gelukkig is het voor Chilli ook een week later, en ze reageert vrij relaxed. Onze kleinzoon Tim is helemaal blij “hij wil er wel twee”.
Vandaag ook de eerste uitdagingen neergezet, een pluche hond die (mensen) geluidjes maakt, een kanariepietje die fluit, en een kleed .
Het is mooi om te zien hoe ze reageren. Als het vogeltje gaat fluiten, zie je één voor één de kopjes omhoog gaan. Het kleed voelt vreemd aan, maar als er 1 de stap zet om er op te gaan volgt de rest ook, en al gauw is er niets engs meer aan. Het pluche hondje is iets moeilijker, alleen de twee dappersten gaan er op af. Dit zijn ook de twee die als eerste de werpkist uitklommen.
Ook hebben we vandaag voor de tweede keer een gedeelte van de geluiden CD afgespeeld. Zijn we gisteren mee begonnen. Heel zachtjes maar net iets luider dan gisteren.
Ook begint het lopen nu ook echt op lopen te lijken. Hun wereldje wordt snel groter.
Donderdag 14 juli
Nationale feestdag in Frankrijk. Rond deze tijd in het jaar bevinden we ons gewoonlijk ergens in dit land. Maar niet dit jaar, we hebben nu wat anders om handen. Dit “anders” is misschien nog wel leuker dan een vakantie van 2 of 3 weken.
Het werkt! Het wisselen van de eetbeurten. De “achterblijvers” van gisteren hebben hun schade vandaag al weer ingehaald. Ze zijn tussen de 100 en 120 gram aangekomen. We gaan zo dus door. Gisteravond was de puppy melk op, we hadden nieuwe besteld, maar deze wordt pas morgen afgeleverd. Vandaag dus geen PBR. Dan maar wat anders als aanvulling. Puppybrokken genoeg in huis. Door de huishoudmachine samen met wat water, we krijgen we een lekkere brij. Tegen onze verwachting in wordt de schaal met dit mengsel bestormd. Eerst voorzichtig, pootjes netjes voor de schaal, maar al snel wordt er in rond gebanjerd. Aan het eind van de maaltijd is de schaal schoon leeg. Ze zijn er moe van. De één na de ander valt in slaap. Sommigen zo snel dat ze neervallen waar ze zich op dat moment bevinden.
Bij de rekening van de Raad van Beheer afgelopen week, zaten ook de NHSB registratie nummers van de puppy’s. Deze zijn al gekoppeld aan de puppy namen die we bij de geboorte aangifte hebben moeten opgeven. Afgelopen maandag hebben we voor de nest controle deze gegevens samen met opgave geslacht en geboortegewicht aan de HCN fokcommissie doorgegeven. De dag waarop de nest controle gaat plaatsvinden is inmiddels ook al vastgesteld. Nu dit toch al allemaal vast ligt denken we eraan om de namen alvast bekend te maken. Wat we gaan doen volgt.
Vanavond blijkt dat de onderkaakjes van de puppy’s nu ook tandjes hebben. Er is binnen een paar dagen veel gebeurd.
Ingelaste voetnoot:
We weten allemaal van de verschrikkelijke gebeurtenissen in Nice. Deze pagina bedoeld is om de lotgevallen en ontwikkeling van ons nestje weer te geven. Maar omdat ook ons de gebeurtenissen niet zijn ontgaan, hebben we toch gemeend naar deze verschrikkelijke gebeurtenissen een subtiele verwijzing te moeten maken. Wellicht is dit niet als zodanig overgekomen. We houden ons op deze pagina verre van uitingen, meningen, geloofsovertuigingen en invloeden daarvan op de maatschappij. Wij willen ons beperken met het betuigen van ons medeleven naar de slachtoffers en de nabestaanden.
Vrijdag 15 juli
Een dag die begint als alle andere de laatste 3 weken. Het gaat goed, de A’tjes zijn, een enkele daar gelaten, weer flink gegroeid. We hebben de statistieken van vroegere nestjes erbij gehaald. Ze lopen ongeveer voor wat het gewicht betreft een dag of 8 voor. We staan versteld van de hoeveelheid melk die Chilli produceert. Want de bijvoeding die ze krijgen is niet dusdanig dat dit de reden van de dagelijkse gewichts toename kan zijn. Het onderlinge spel ontwikkeld zich rap. Ze reageren nu ook echt op ons. Als we bij ze zitten, liggen ze graag op onze schoot, ze beginnen al aardig mens gericht te worden.